Surgical exposure gained in an extended retrosigmoid approach to the cerebellopontine angle compared to the traditional retrosigmoid approach

Abstract

Aim: Retrosigmoid approach to the posterior fossa has been a popular and dependable approach for accessing the cerebellopontine angle (CPA) and petroclival region. Although this approach is commonly used, it requires cerebellar retraction and has limitations when the lesion is located ventral to the brainstem. The aim was to quantify the angle of view provided by extended retrosigmoid approach in comparison to the traditional approach. A secondary objective was to identify a strategic initial burr hole site for craniotomy. MaterIal and Methods: Ten adult human cadaver heads (20 sides) were used. First, traditional retrosigmoid approach was performed and the angle of exposure was measured on cranial computerized tomography (CT). Following, extended retrosigmoid approach was performed with mastoid bone drilling and reflection of venous sinuses. Angle of exposure was measured on CT. Two measurements of both approaches were compared. Results: Mean angle of view for the traditional retrosigmoid approach (31.4°±4.1°) was significantly smaller than that of the extended approach (46.0°±4.7°) (p< 0.001). Site of strategic burr hole was 5 mm below and 15 mm lateral to the asterion was defined. ConclusIon: Extended retrosigmoid approach offers neurosurgeons approximately 50% larger angle of view and shorter working distance than the traditional approach provides. This modification permits better access to the CPA and ventral brain stem without cerebellar retraction. / AMAÇ: Serebellopontin köşe ve petroklival alana ulaşım için retrosigmoid yaklaşım yaygın kullanılan ve güvenilir bir yöntemdir. Ancak bu yaklaşımda, özelliklede lezyonun beyin sapının ventralinde olduğu durumlarda serebellar retraksiyon gerektiğinden, yöntemin kısıtlamaları bulunmaktadır. Çalışmada amaç, genişletilmiş retrosigmoid (ERS) yaklaşımla kazanılan görüş açısının miktarının belirlenmesi ve geleneksel yöntemle (TRS) karşılaştırılmasıdır. İkincil amaç ise, bu yaklaşım için stratejik burr hole yerinin tespit edilmesidir. YÖNTEM ve GEREÇLER: on yetişkin insan kadavra kafası (20 bölge) kullanıldı. Önce TRS yaklaşımı uygulanarak elde edilen görüş açısı kranial BT kullanılarak ölçüldü. Daha sonra mastoid kemiğin drillenmesi ve venöz sinüslerin refleksiyonu ile ERS yaklaşımı uygulandı. Aynı ölçümler bu yöntemde de elde edildi. İki yaklaşımın ölçümleri karşılaştırıldı. BULGULAR: Geleneksel yaklaşımla elde edilen görüş açısı ortalaması (31,4°±4,1°), genişletilmiş yaklaşımla elde edilen değerden (46,0°±4,7°) istatiksel olarak anlamlı düzeyde düşük bulundu (p< 0,001). Stratejik burr hole alanı olarak asterionun 5 mm altı ve 15 mm laterali belirlendi. SONUÇ: ERS yaklaşımı, TRS yaklaşımına göre yaklaşık olarak %50 daha fazla görüş açısı kazandırmaktadır. Bu modifikasyon serebellar retraksiyon yapmadan CPA ve beyin sapının ventraline daha iyi ulaşım olanağı sağlamaktadır.