A study on violence against women and girls and its legal and policy regulation in Central Asia

Abstract

Central Asian women and girls are often subjected to various forms of abuse. Although the region has adopted related international and specialized domestic legal and policy frameworks in the field of human rights, the prevention of violence against women and girls (VAWG) is not addressed sufficiently. This dissertation aims to broadly explore the problem of gender-based violence and questions of its legal and policy regulation in the Central Asian region, particularly in these four states: Kazakhstan, Kyrgyzstan, Tajikistan, and Uzbekistan. To achieve this goal, the study connects the theoretical framework, historical context, forms of gendered violence, and legal and policy landscape. First, it provides an overview of the theoretical roots of the issue to facilitate understanding of what VAWG is. Second, it examines gendered violence issues specific to Central Asia by focusing on several aspects. Specifically, the discourse introduces the historical background of Central Asian women's rights with its impact on the present VAWG context and investigates whether the barriers were created by Central Asian authoritarianism to gender equality and VAWG elimination. The study then identifies forms of gender-based violence that exist in the Central Asian region. These include such common VAWG instances as domestic violence, trafficking in women, femicide, and others, followed by specific forms of VAWG prescribed by traditional practices of peoples of Central Asia, such as bride kidnapping ("kyz ala kachuu"), "kelinism" and early marriages. Third, in a comparative analysis, the progress, challenges, and outlook of the four Central Asian countries in addressing the issue of VAWG are scrutinized from legal and policy perspectives. The analysis covers aspects such as the alignment of four Central Asian states with global standards on VAWG, with an emphasis on CEDAW (particularly CEDAW's VAWG-related Recommendations) and the Beijing Declaration. Finally, the dissertation examines the question of how Central Asian countries regulate gender-based violence through a detailed examination of their domestic laws and policies related to VAWG, along with advancement and challenges in their implementation. Aside from a review of relevant literature and normative analysis of VAWG laws and policies, the research is complemented by semi-structured, in-depth interviews with experts specializing in women's rights and gender issues in Kazakhstan, Kyrgyzstan, Tajikistan, and Uzbekistan, who provided subsidiary practical insights into the regulation of gender-based violence in the Central Asian region.

Orta Asya'da kadınlar ve kız çocukları sıklıkla çeşitli istismar biçimlerine maruz kalmaktadır. Bölge, insan hakları alanında ilgili uluslararası ve uzmanlaşmış ulusal nitelikli hukuksal ve politika çerçevelerini benimsemiş olsa dakadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddetin önlenmesi (KKÇYŞ) konusu yeterli biçimde ele alınmamıştır. Bu tez, Orta Asya bölgesinde, özellikle de şu dört ülkede, toplumsal cinsiyete dayalı şiddet sorununu ve bunun hukuksal olarak ve politika biçiminde düzenlemesine ilişkin sorunları geniş bir şekilde incelemeyi amaçlamaktadır: Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan ve Özbekistan. Bu amaca ulaşmak için çalışma, teorik çerçeve, tarihsel bağlam, toplumsal cinsiyete dayalı şiddet biçimleri ile hukuksal ortamı ve politika ortamını birbirine bağlamaktadır. İlk olarak, KKÇYŞ'nin ne olduğunun anlaşılmasını kolaylaştırmak için konunun kuramsal kökenlerine ilişkin genel bir bakış sunmaktadır. İkinci olarak, Orta Asya'ya özgü toplumsal cinsiyete dayalı şiddet sorunlarını çeşitli yönlere odaklanarak incelemektedir. Özellikle söylem, Orta Asya kadın haklarının tarihsel bağlamını ortaya koymakta ve Orta Asya otoriterliğinin toplumsal cinsiyet eşitliği ve KKÇYŞ'nin ortadan kaldırılması önünde engeller yaratıp yaratmadığını araştırmaktadır. Çalışma daha sonra, Orta Asya bölgesinde var olan toplumsal cinsiyete dayalı şiddet biçimlerini tanımlamaktadır. Bunlar arasında aile içi şiddet, kadın ticareti, kadın cinayetleri ve diğerleri gibi yaygın KKÇYŞ örnekleri ve ardından Orta Asya halklarının geleneksel uygulamaları tarafından öngörülen gelin kaçırma ("kyz ala kachuu"), "kelinizm" ve erken evlilikler gibi belirli KKÇYŞ biçimleri yer almaktadır. Üçüncü olarak, karşılaştırmalı bir analizde, dört Orta Asya ülkesinin kadına yönelik şiddet konusunu ele alma konusundaki ilerlemeleri, zorlukları ve görünümleri yasal ve politika perspektiflerinden incelenmektedir. Analiz, CEDAW (özellikle kadına yönelik şiddetle ilgili CEDAW Komitesi Tavsiye Kararları ) ve Pekin Deklarasyonu'na vurgu yaparak, dört Orta Asya devletinin kadına yönelik şiddetle ilgili küresel standartlara uyumu hususlarını da kapsamaktadır. Son olarak tez, Orta Asya ülkelerinin toplumsal cinsiyete dayalı şiddeti nasıl düzenledikleri sorusunu, kadına yönelik şiddetle ilgili iç hukukları ve politikalarının yanı sıra bunların uygulanmasındaki ilerleme ve zorlukları ayrıntılı bir şekilde inceleyerek ele almaktadır. İlgili literatürün incelenmesi ve KKÇYŞ mevzuatı ve politikalarının normatif analizinin yanı sıra, araştırma, Orta Asya bölgesinde toplumsal cinsiyete dayalı şiddetin düzenlenmesine ilişkin yardımcı pratik bilgiler sağlayan Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan ve Özbekistan'da kadın hakları ve toplumsal cinsiyet konularında yetkinleşmiş uzmanlarla yapılan yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşmelerle tamamlanmaktadır.