2024-11-0920151300-9354N/AN/Ahttps://hdl.handle.net/20.500.14288/7118Bu makale 2011 yılından bu yana, hukuki mülteci statüsü yerine "sığınmacı" ve "misafir" statüleriyle Türkiye'de yaşayan Suriyelilerin sağlık koşullarını ve sağlık hizmetlerinden yararlanırken yaşadıkları sorunları Türkiye'deki sağlık eşitsizlikleriyle ilişkilendirmeyi amaçlıyor. Özellikle, İstanbul'daki Suriyelilerde anne ve çocuk sağlığı konularını onları sıklıkla tedavi eden doktor ve hemşirelerin bakış açısından inceleyen bu makalede sağlık çalışanlarının Suriyeliler konusundaki ayırımcı ve ötekileştirici söylemleri inceleniyor. Bu konuda sağlık çalışanlarının arasında çalıştıkları yer ve cinsiyete göre bazı farklılıklar olsa da, onların mesleki deneyimlerinin içinde Suriyelilerin sağlığı genel olarak bir "yük" ve "külfet" olarak görülüyor ve bu şekilde dile getiriliyor. Bu bakış açısı, 1980'lerden itibaren meydana gelen tıp alanında ve toplumda sağlık kavramının ve politikalarının kökten değişimi çerçevesinde ele alınarak, İstanbul'da yaşayan Suriyelilerin sağlığı konusunda daha kapsayıcı bir "temel bir insan hakkı olarak sağlık" anlayışının nasıl inşa edilebileceği konusunda ipuçları vermek amaçlanıyor.RefugeesMigrationTurkeySyrian / MültecilerGöçTürkiyeSuriyelilerJournal Article8441