Men of the people a comparative analysis of the 2019 mayoral election campaigns in Istanbul and Budapest

Abstract

In illiberal settings, the defeat of long-standing populist governments by opposition parties presents a significant challenge. In this dissertation, I explore the party strategies that resulted in opposition victories in the 2019 mayoral elections in Istanbul and Budapest using three methodologies. The central methodology of the study is an integrated quantitative content analysis (N = 14,668) capturing various aspects of election campaign rhetoric, including issues such as policies, populism, and character, as well as tone. Aligned with the content analysis findings, I conduct four in-depth qualitative studies on election campaigns. Finally, I introduce the Dynamic Polarization Model, employing time-series analysis on elite rhetoric to observe the emergence of affective polarization and analyze how parties leverage various issues to delineate in-group and out-group dynamics. I argue that, lacking office experience, the opposition leverages strategic communication to defeat entrenched populist incumbents. This involves selectively emphasizing salient issues distinct from government agendas. As a result, elite confrontation shifts towards populist issues rather than policies. This process also tends to draw opposition parties towards populism. However, unlike governments, they emphasize people-centric approaches over anti-elitism to establish credibility and ownership of selected policy issues. Furthermore, the opposition's choice of issues boosts positive communication, while their outreach to diverse voter bases shapes their strategies in confronting the respective governments. The study concludes that while these tactics aid opposition victories over populist incumbents, they can also exacerbate partisan divides and impede democratization efforts in these contexts.Liberal demokratik olmayan ortamlarda, uzun süredir iktidarda olan popülist hükümetlerin muhalefet partileri tarafından yenilgiye uğratılması önemli bir zorluk teşkil ediyor. Bu tezde, İstanbul ve Budapeşte'deki 2019 belediye başkanlığı seçimlerinde muhalefet zaferlerine yol açan parti stratejilerini üç farklı yöntem aracılığıyla inceliyorum. Çalışmanın merkezi metodolojisi, seçim kampanyası retoriğinin tonuna ek olarak politikalar, popülizm ve karakter gibi konuları yakalamak üzere tasarlanmış bütünleşik bir niceliksel içerik analizidir (N = 14,668). İçerik analizi bulgularıyla uyumlu olarak, seçim kampanyaları üzerine dört ayrıntılı nitel çalışma sunuyorum. Son olarak, elit retorik üzerinde zaman serisi analizi uygulayan Dinamik Duygusal Kutuplaşma Modeli'ni tanıtıyorum. Bu model, duygusal kutuplaşmanın ortaya çıkışını yakalamak için zaman serisi analizi uygular ve partilerin iç grup ve dış grup dinamiklerini belirlemek için farklı konuları nasıl kullandıklarını inceler. İktidar deneyiminden yoksun olan muhalefetin, uzun süredir görevde olan popülist yöneticileri yenmek için stratejik iletişime güvenmesi gerektiğini savunuyorum. Bu strateji, hükümet gündemlerinden farklı olarak ve halk tarafından önemli görülen konuları seçici bir şekilde vurgulamayı içerir. Sonuç olarak, elitlerin çatışması politikalar yerine popülist meseleler etrafında yoğunlaşır. Bu süreç aynı zamanda muhalefet partilerini popülizme yönlendirir. Ancak, hükümetlerin aksine, seçilen politika konuları üzerinde güvenilirlik ve sahiplik kurmak için elitizm karşıtlığından ziyade insan odaklılık vurgusu yaparlar. Muhalefetin seçtiği konular, kendileri için daha olumlu iletişim sağlarken, farklı seçmen tabanlarına ulaşmaları, ilgili hükümetlere karşı çeşitli stratejilerini etkiler. Çalışma, bu taktiklerin muhaliflerin iktidardaki popülist yöneticiler karşısında zafer kazanmasına katkıda bulunmasına rağmen, parti çatışmalarını daha da derinleştirdiği ve bu bağlamda demokratikleşme çabalarını engellediği sonucuna varıyor.