Claiming local distinction: development discourses in the Middle East and their agents

Abstract

This article analyzes the discourses of particular elite groups in Beirut and Cairoon state politics and the cultures of their countries and the role these play in theirself-representations. It draws attention to the parallels between such themes andpost-1990s development discourses. The meanings the groups attribute to termssuch as knowledge, culture and politics reproduce mainstream development defi- nitions in a simplified manner. In this shift the knowledge production of devel- opment discourses becomes occluded as intellectual labor, but it also starts performing other roles: uses by these social groups contribute to establishing theirown credibility and social distinction. As long as underdevelopment is attributedto public policymaking and societies lacking certain capacities, those who can ar- gue to have what the state and the public lack can make implicit claims to socialdistinction. In other words, the actors who articulate this particular logic with easedue to their educational backgrounds, class positions and access to internationalnetworks, can utilize them to establish their agency and hierarchical positions inthe local context. / Öz:Bu makale, Beyrut ve Kahirenin belli bir elit grubunun ülkelerindeki devlet siyasetine ve içinde yaşadıkları toplumun genel kültürel karakterine dair söylemlerini ve bu söylemlerin kendi toplumsal konumlarını tasvirlerinde oynadığı rolü inceleyecektir. Elitlerin bu temaları dile getiriş biçimleriyle 1990 sonrası ana akım kalkınma söylemleri arasındaki ortaklıklara dikkat çekilmeye çalışılacaktır. Bu toplumsalgrubun mensupları bilgi, kültür ve siyaset gibi terimlere yükledikleri anlamlarla, anaakım kalkınma söylemlerini basitleştirerek yeniden üretmekte ve doğrudan gönder- me yapmaksızın, kendi kimliklerini bu söylemler aracılığıyla tanımlamaktadırlar. Buörtüşmelerde de, kalkınma söylemlerinin daha az dikkat çeken bir kullanım alanı belirginleşmektedir. Azgelişmişlik sorunlarının kaynağı resmî karar alıcı kurumlar ya dabelli yeterliliklerden yoksun toplumlar olarak algılandığı ölçüde, diğerlerinin yoksunolduğu niteliklere sahip olma iddiasını taşıyanlar için örtük bir üstün olma durumuortaya çıkar. Böylece, eğitim altyapıları, sınıf konumları ve uluslararası ağlara ve dillere erişimleri sayesinde, kalkınma söylemlerinin dilini doğallıkla konuşabilen toplumsal gruplar faillik kazanır ve kendilerine ayrı bir kimlik tesis ederler.