Assessment of bi-atrial mechanical function in patients with isolated atrial septal aneurysm

Abstract

Objective: Atrial mechanical dysfunction may be an alternative mechanism underlying the increased risk of systemic embolism in patients with atrial septal aneurysm (ASA). This study aimed to evaluate left atrial (LA) and right atrial (RA) function using two-dimensional speckle tracking echocardiography (2D STE) in patients with isolated ASA. Methods: Fifty-four patients with ASA (mean age 50.3 +/- 12.48, 37% male) and 48 healthy individuals of similar age and gender (mean age 48.3 +/- 10.84, 39.6% male) were included in the study. To assess atrial mechanical function, measurements of left and right atrial reservoir strain (RS), peak contraction strain (PCS), and conduit strain (CS) were conducted using 2D STE, in addition to conventional evaluation with transthoracic echocardiography. Results: LA RS and PCS values were significantly lower in the ASA group than in the controls (37.52 +/- 2.89 vs. 40.16 +/- 2.68%, P < 0.001 and 17.29 +/- 2.5 vs. 19.18 +/- 2.23%, P < 0.001, respectively). Similarly, RA RS and RA PCS were significantly lower in patients with ASA (36.97 +/- 2.19 vs. 39.77 +/- 2.36%, P < 0.001 and 16.78 +/- 2.10 vs. 18.54 +/- 2.43%, P < 0.001, respectively). A multivariate regression analysis revealed a strong independent association between ASA and the measures LA RS, LA PCS, RA RS, and RA PCS. Conclusion: Our findings indicate that bi-atrial function are diminished in patients with isolated ASA. This may be a possible cause for the increased risk of arterial embolism in this patient group, aside from atrial arrhythmias and patent foramen ovale. Validating these results with larger studies may influence the treatment and follow-up strategies for patients with isolated ASA. / Amaç: Atriyal mekanik disfonksiyon, atriyal septal anevrizmalı (ASA) hastalarda artmış sistemik emboli riskini açıklayabilecek sebeplerden birisi olabilir. Bu çalışmanın amacı izole ASA’lı hastalarda iki boyutlu ‘‘speckle tracking’’ ekokardiyografi (2B STE) kullanarak sol atriyum (LA) ve sağ atriyum (RA) fonksiyonlarını değerlendirmektir. Yöntem: Çalışmaya 54 ASA hastası (ortalama yaş 50,3 ± 12,48, erkek %37) ve benzer yaş ve cinsiyete sahip 48 sağlıklı birey (ortalama yaş 48,3 ± 10,84, erkek %39,6) dahil edildi. Atriyumların mekanik fonksiyonlarının değerlendirilmesi için transtorasik ekokardiyografi ile geleneksel değerlendirmeye ek olarak 2B STE kullanılarak sol ve sağ atriyal rezervuar strain (RS), pik kontraksiyon straini (PKS) ve konduit straini (KdS) ölçümleri yapıldı. Bulgular: Sol atriyal RS ve PKS, ASA grubunda kontrollere göre anlamlı derecede düşüktü (sırasıyla, %37,52 ± 2,89 vs. 40,16 ± 2,68, P < 0,001; %17,29 ± 2,5 vs. 19,18 ± 2,23, P < 0,001). Benzer şekilde RA RS ve RA PKS, ASA hastalarında anlamlı derecede düşük bulundu (sırasıyla, %36,97 ± 2,19 vs. 39,77 ± 2,36, P < 0,001; %16,78 ± 2,10 vs. 18,54 ± 2,43, P < 0,001). Çok değişkenli lineer regresyon analizinde ASA ile LA RS, LA PCS, RA RS ve RA PCS arasında güçlü bir bağımsız ilişki gösterilmiştir. Sonuç: Çalışmamızda izole ASA hastalarında bi-atriyal fonksiyonların azaldığı gösterildi. Bu durum, bu hasta grubunda atriyal aritmiler ve patent foramen ovale dışında artan arteriyel embolinin olası bir nedeni olabilir. Bu sonuçların daha büyük çalışmalarla desteklenmesi izole ASA hastalarına yönelik tedavi ve takip yaklaşımlarını değiştirebilir.