Effects of short-term hyperoxic ventilation on lung, kidney, heart, and liver in a rat model: a biochemical evaluation

Abstract

Background: despite studies on the adverse effects of hyperoxia, its use is still recommended by the World Health Organization. The aim of this study was to test the possible harmful effects of hyperoxia on the lung, kidney, heart, and liver in a rat mechanical ventilation model. Methods: male Wistar rats were randomly assigned into two groups (n=6/group): Normoxic (FiO(2): 0.3) or hyperoxic (FiO(2): 1.0) ventilation for 4 h. The injury was evaluated in bronchoalveolar lavage (BAL), blood, lung, liver, kidney, and heart was evaluated in terms of cell surface integrity, extracellular matrix (sialic acid, syndecan-1), osmotic stress (free hemoglobin), and redox homeostasis-lipid peroxidaation (malondialdehyde). BAL and wet/dry weight ratio were also evaluated for cellular permeability. Results: four hours of hyperoxic ventilation did not lead to significant changes in (1) sialic acid, syndecan-1, (2) malondialdehyde levels and wet/dry weight ratio in liver, kidney, heart, and lung compared to normoxic ventilation. Conclusion: mechanical ventilation with hyperoxia seems to have almost similar effects compared to ventilation with normoxia. However, the long term effect of hyperoxia should be evaluated. / Amaç: hiperoksinin olumsuz etkileri üzerine yapılan çalışmalara rağmen, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) hiperoksinin kullanımını önermektedir. Bu çalışmanın amacı sıçan mekanik ventilasyon modelinde hiperoksinin akciğer, böbrek, kalp ve karaciğer üzerindeki olası olumsuz etkilerini test etmektedir. Gereç ve yöntem: erkek Wistar sıçanlar dört saat boyunca normoksik (FiO2: 0.3) veya hiperoksik (FiO2: 1.0) ventile edilerek iki gruba (n=6/grup) ayrıldı. Hasar hücre yüzey bütünlüğü, ekstraselüler matriks (sialik asit, sindekan-1), ozmotik stres (serbest hemoglobin) ve redoks homeostazisi-lipit peroksidasyonu (malondialdehit) açısından bronkoalveolar lavaj, kan, akciğer, böbrek, kalp ve karaciğer örneklerinde değerlendirildi. Ayrıca bronkoalveolar lavaj ve ıslak/kuru ağırlık oranı ile hücre geçirgenliği değerlendirildi. Bulgular: dört saatlik hiperoksik ventilasyon sialik asit, sindekan-1, malondialdehit düzeylerinde ve organların ıslak kuru ağırlıklarında anlamlı bir değişikliğe neden olmadı. Tartışma: hiperoksik ventilasyonun normoksik ventilasyona benzer bir etki gösterdiği görülmektedir. Ancak, hiperoksinin uzun vadeli etkileri değerlendirilmelidir.