Long-term analysis of bilateral versus unilateral neck dissection in the treatment of early-stage supraglottic laryngeal cancer

Abstract

Objective: this study aimed to investigate the effect of routine bilateral neck dissection on the survival outcomes of supraglottic laryngeal cancer patients with lateralized tumors and clinically negative necks. Methods: the data of 234 patients surgically treated for supraglottic squamous cell carcinoma between January 2000 and September 2014 were retrospectively collected. Patients treated previously for head and neck cancer, patients who could not be contacted, and those with missing data were excluded. Of the remaining 187 patients, 124 patients with early-stage primaries (T1-T2) (116 males, 8 females; mean age: 55.5±9.5 years; range, 33 to 82 years) were included. Age and sex of the patients, site of the primary tumor, TNM stage, type of the neck dissection, length of follow-up, and survival rates were evaluated. The tumors were classified into three groups according to their relationship with the median line of the larynx, and the neck dissections were recorded as unilateral or bilateral. Recurrences and survival outcomes were evaluated. Results: there was no statistically significant difference in the recurrences according to tumor site groups (p=0.39). Similarly, there was no statistically significant difference in 10-year overall survival rates in patient groups according to the tumor site (p=0.072). We found no statistically significant difference in 10-year overall survival rates between the patients who underwent unilateral and bilateral neck dissection (p=0.580). Conclusion: long-term survival analysis of 124 patients with supraglottic carcinoma did not show a survival benefit of elective contralateral neck dissection in lateralized supraglottic cancer with contralateral clinically negative neck. / Amaç: bu çalışmada lateralize tümörlü supraglottik larenks kanseri hastalarında, klinik olarak negatif boyun varlığında rutin iki taraflı boyun diseksiyonunun sağkalım sonuçlarına etkisi araştırıldı. Hastalar ve yöntemler: skuamöz hücreli supraglottik larenks karsinomu nedeniyle Ocak 2000 - Eylül 2014 tarihleri arasında cerrahi olarak tedavi edilen 234 hastanın verileri retrospektif olarak toplandı. Daha önce baş ve boyun kanseri nedeniyle tedavi gören hastalar ile ulaşılamayan veya verileri eksik olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Geriye kalan 187 hastadan, erken evreli primerleri (T1-T2) olan 124 hasta (116 erkek, 8 kadın; ort. yaş: 55.5±9.5 yıl; dağılım, 33-82 yıl) çalışmaya dahil edildi. Hastaların yaş ve cinsiyeti, primer tümörün yerleşim yeri, TNM evresi, boyun diseksiyonu tipi, takip süresi ve sağkalım oranları değerlendirildi. Tümörler larenks orta hat ile ilişkilerine göre üç gruba ayrıldı, boyun diseksiyonları da tek taraflı veya iki taraflı olarak kaydedildi. Rekürrensler ve sağkalım sonuçları değerlendirildi. Bulgular: tümör yerleşim yerine göre oluşturulan gruplarda, rekürrens oranları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p=0.39). Benzer şekilde, tümör yerleşim yerine göre 10 yıllık sağkalım oranlarında da istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p=0.072). Tek taraflı ve iki taraflı boyun diseksiyonu yapılan hastalar arasında da 10 yıllık genel sağkalım oranları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p=0.580). Sonuç: supraglottik karsinomlu 124 hastanın uzun dönem sağkalım analizine göre, klinik olarak karşı taraf boynu negatif lateralize supraglottik kanserde, elektif karşı taraf boyun diseksiyonunun sağkalım üzerine avantajı gözlenmedi.