Durinng COVID-19 outbreak situation of refugees in Turkey

Abstract

Turkey is hosting sum of 5.5 million refugees and international migrants and has become the number one refugee hosting country in the world. Their right to health and access to health condition varies based on their legal status. During the pandemic both their access to health care and their living conditions are changed. After the declaration of the first COVID-19 case in Turkey on 10th of March 2020, has been published different regulations for accessing the health care of these population. However non-governmental organizations’ reports on access to health care conditions of refugees have declared that there are still barriers encountered by refugees. As an example, refugees do not have the necessary information about COVID-19, they do not have information about which hospital they can apply to, there are some problems about the registration process of undocumented migrants and language barriers are encountered during the filiation. In addition, refugees have lost their jobs during the epidemic which affects their conditions for access to shelter, nutrition and health services. In addition, it is an important problem that they do not have enough information about where to apply when there are any health problems other than COVID-19 In conclusion, in Turkey there is a need to make further efforts to provide public supports to the refugees coming from various countries either for health or for other socio economic issues by the supports of the international organizations and with the collaboration of the NGOs / Dünyada en fazla zorunlu göçmene ev sahipliği yapan Türkiye’de toplam 5,5 milyon geçici koruma altında Suriyeli, mülteci ve uluslararası göçmen bulunmaktadır. Bu kişilerin sağlık hizmetlerine erişimi ve sağlık hakkı hukuki statülerine göre farklılık göstermektedir. Salgın sürecinde ise hem sağlık hizmetlerine erişimin hem de kişilerin yaşam koşullarının değiştiği gözlemlenmektedir. Türkiye’de 10 Mart 2020 itibari ile ilk COVID-19 vakasının açıklanmasından sonra bu grupların da sağlık hizmetlerine erişimi konusunda farklı düzenlemeler yapılmıştır. Ancak, mültecilerle çalışan sivil toplum kuruluşlarının tespitlerine göre hala bazı sorunların devam ettiği görülmektedir. Mültecilerin COVID-19 konusunda gerekli bilgilendirmeye erişemedikleri, hangi hastaneye başvurabilecekleri konusunda bilgiye sahip olmadıkları, kayıtsız göçmenlerin kayıt süreçlerinde sorun yaşadıkları, filyasyon sürecinde dil bariyeri ile karşılaşıldığı belirtilmektedir. Ayrıca, mültecilerin salgın sürecinde işlerini kaybetmeleri, barınma, beslenme ve sağlık hizmetlerine erişim koşullarını da etkilemektedir. Bunların yanı sıra, COVID-19 dışında herhangi bir sağlık sorunları olduğunda nereye başvurulması gerektiği ile ilgili bilgiye sahip olmamaları da önemli bir sorundur. Sonuç olarak, Türkiye’de farklı ülkelerden gelen mültecilere yönelik, uluslararası kuruluşların desteği ve sivil toplum kuruluşların işbirliği ile kamusal olarak hem sağlık hem de sosyal ve ekonomik konularda çalışmaların yapılmasına ihtiyaç duyulmaktadır