Allograft bone dowels show better incorporation in femoral versus tibial tunnels in 2-stage revision anterior cruciate ligament reconstruction: a computed tomographyebased analysis

Abstract

Purpose: The purpose of this study was to quantitatively evaluate the radiographic outcomes of allograft dowels used in 2-stage revision anterior cruciate ligament reconstruction (ACLR) and to compare the incorporation rates of dowels placed in tibial and femoral tunnels. Methods: Prospective review of patients who underwent 2-stage revision ACLR with allograft bone dowels. Inclusion criteria were tibial/femoral tunnel diameter of >14 mm on preoperative computed tomography (CT) or overlapping of prior tunnels with planned tunnels. Second-stage timing was determined based on qualitative dowel integration on CT obtained at w3 months after the first stage. Quantitative analysis of incorporation rates was performed with the union ratio (UR) and occupying ratio (OR) on postoperative CT scans. Results: Twenty-one patients, with a mean (SD) age of 32.1 (11.4; range, 18-50) years, were included. Second-stage procedures were performed at a mean (SD) of 6.5 (2.1; range, 2.4-11.5) months after first-stage revision. All dowels showed no signs of degradation at the host bone/graft junction at the second-stage procedure. The mean (SD) diameter of the dowels placed in tibial tunnels was greater than those placed in femoral tunnels (16.1 [2.3] mm vs 12.4 [1.6] mm; P < .05). CT was obtained at a mean (SD) of 121 (28; range, 59-192) days after the first-stage surgery. There was no difference between the OR of femoral and tibial tunnels (mean [SD], 87.6% [4.8%] vs 85.7% [10.1%]; P = .484), but the UR was significantly higher in femoral tunnels (mean [SD], 83% [6.2%] vs 74% [10.5%], P = .005). The intraclass correlation coefficients of OR and UR measurements indicated good reliability. Conclusions: Allograft bone dowels are a viable graft choice to replenish bone stock in the setting of a staged revision ACL reconstruction. Allograft dowels placed in femoral tunnels had a higher healing union ratio than tibial tunnel allografts and no evidence of degradation at the bone/graft junction, with no difference seen in occupying ratio. Level of Evidence: Level IV, case series./ Öz: Amaç: Unikondiler diz artroplastisinde (UDA) aseptik gevşeme başarısızlığın en önemli nedenlerinden biridir. Bu çalışmanın amacı, tasarımcı olmayan bir grup kohortunda çimentosuz ve çimentolu UDA’lar arasındaki erken fizyolojik ve patolojik radyolusent hatları (RLH) karşılaştırmaktı. Yöntemler: Bu çalışmada 2012-2018 yılları arasında 38 çimentolu UDA ve 47 çimentosuz UDA uygulanan iki hasta grubu retrospektif olarak karşılaştırıldı. Hastaların klinik sonuçlarının değerlendirilmesinde Oxford Diz Skoru, EQ-5D-3L, EQ- VAS ve KOOS skorlamaları kullanıldı. RLH’lerin varlığının değerlendirilmesinde, tibial ve femoral bileşen ara yüzleri bölgelere bölündü ve RLH’ler için değerlendirildi. Bulgular: Klinik sonuçlar açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0,05). Hiçbir hastada femoral veya tibial bileşen ara yüzlerinde tam RLH gözlenmedi. Tibial bileşen ara yüzünde parsiyel radyolusent bölgeler çimentolu UDA’larda 32 (%11,3) ve çimentosuz UDA’larda 13 (%5,7) bölgede tespit edildi. Tibial bileşen arayüzünde kısmi RLH görülme sıklığı ve toplam radyolusent bölge sayısı çimentolu artroplastilerde daha yüksekti (p=0,040 ve p=0,025). Sonuç: Unikondiler diz artroplastisindegözlenen aşırı fizyolojik RLH’lerin hastaların klinik sonuçları üzerinde etkisi olmadığı tespit edildi. Fizyolojik RLH oranı çimentosuz UDA’da çimentolu UDA’ya göre önemli ölçüde daha düşüktü.