Anyone who likes cats or dogs is a fool: Deleuze and Guattari's unlovely animals

Abstract

Deleuze and Guattari attract much attention in the animal studies scholarship because oftheir rethinking of ontology in non-anthropocentric terms and their concept of becoming animal in particular. Focusing on Deleuze and Guattari's assertion in A ThousandPlateaus that “anyone who likes cats or dogs is a fool”, this article tries to show thatbecoming-animal is more a way out from an identitarian ontology that revolves aroundmolar formations than a moral call for treating non-human animals as human beings orwith pity. The originality of Deleuze and Guattari for animal studies lies in the fact thatthey point to a new form of responsibility in relation to becoming. This new form ofresponsibility nds its clearest formulation in the concept of becoming-rat, which Deleuzeand Guattari develop in reference to Hofmannsthal. / Deleuze ve Guattari, merkezinde insanın olmadığı ontolojileri ve bilhassa hayvan-oluş kavramları nedeniyle hayvan çalışmaları literatüründe ilgi çekmektedir. Bu makale, Deleuze ve Guattari'nin Bin Yayla'daki “kedi köpek seven herkes ahmaktır” beyanına odaklanarak hayvan-oluş kavramının insan dışı hayvanlara insanlarmış gibi ya da merhametle davranmak gerektiği yönünde ahlâki bir çağrı yapmaktan ziyade, molar oluşumları başlangıç noktası olarak kabul eden özdeşlik temelli bir ontolojiden çıkış yolu teşkil ettiğini vurgulamaktadır. Deleuze ve Guattri'nin hayvan çalışmaları açısından özgünlüğü, oluşla ilişkili yeni bir sorumluluk türü ileri sürmelerinde yatar. Bu sorumluluk türü Hofmannsthal'a referansla ürettikleri sıçan-oluş kavramında en net formülasyonlarından birini bulur.