İki farklı bölgedeki üniversite hastanelerinde çalışan hemşirelerin araştırma kullanım engelleri ve etkileyen etmenlerin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı Türkiye’nin batı ve doğu’sunda yer alan iki üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin araştırma kullanım durumlarının değerlendirilmesidir. Yöntem:Karşılaştırmalı tanımlayıcı tipte olan bu çalışma Türkiye’nin doğu ve batı’sında yer alan iki üniversite hastanesinde yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini iki hastanede çalışan tüm hemşireler, örneklemini araştırmaya katılmayı kabul eden hemşireler oluşturmuştur. Veriler Sosyo-Demografik Özellikler Bilgi Formu ve Araştırma Kullanım Engelleri Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Bulgular: Türkiye’nin doğusunda bulunan üniversite hastanesi’nde çalışan hemşirelerin %78.9’u ile Türkiye’nin batısında bulunan üniversitesi hastanesi’nde çalışan hemşirelerin %95.5’i eğitimleri süresince araştırma dersi almıştır ve doğu bölgesinde çalışan hemşirelerin %11.9’u ile batı bölgesinde çalışan hemşirelerin %9.8’i düzenli olarak hemşirelik dergisi okumaktadır. Her iki hastanede çalışan hemşirelerin Araştırma Kullanım Engelleri Ölçeği alt boyutları puan ortalamalarının karşılaştırılmasında yalnızca kurum alt boyutu puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark varken (p = .000) sunum, hemşire, ve araştırma alt boyutları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır (p > .05). Sonuç: Araştırma kullanımını etkileyen en önemli etmenlerden bir tanesi organizasyonel faktörlerdir. Buna yönelik olarak yöneticiler kurumlarda araştırma kültürü oluşturmada stratejiler geliştirmeli, hastanelerde hemşirelik araştırma merkezleri kurularak, hemşirelik fakülte/yüksekokulları ve hastane işbirliği ile çalışmalar yürütülmelidir. Hizmetiçi eğitimler düzenlenerek araştırma bulgularının paylaşımı sağlanmalı ve ulusal araştırma merkezleri kurulmalıdır.