On the nature of intention : a defense of the irreducibility of intention

Abstract

In this thesis, I investigate the nature of intention. I focus on two competing views of intention and limit the discussion surrounding these views to Neil Sinhababu's and Michael Bratman's arguments offered in favor of these views respectively. These are the desire-belief view, which reduces intentions to combinations of desires and means-end beliefs and claims that desires and beliefs suffice to bring about an action; and the anti-reductionist view, which takes intentions to be distinct and irreducible mental states that play distinctive roles in the production of actions. I present novel arguments in favor of the latter view. In Chapter 1, I provide a synopsis of this thesis. In Chapter 2, I introduce both views and two of the main arguments offered in favor of the desire-belief view, namely the argument from simplicity and the argument from sufficiency. In Chapter 3, I critically assess Bratman's three proposed facts about intention, which Bratman argues distinguish intention from desire and belief and establish intention as a distinct and irreducible mental state with a distinctive role to play in the production of an action. In Chapter 4, I evaluate the ways in which Sinhababu accommodates all three of these proposed facts within a desire-belief view, which Sinhababu argues are proof that intention is not a distinct mental state, and that there is no need for intention, as a distinct mental state, in the production of an action. I have points of agreement and disagreement with both Bratman and Sinhababu. I address these issues in the respective sections and present novel arguments in favor of the irreducibility of intention. In Chapter 5, I conclude that Sinhababu's efforts are not successful and that Bratman's arguments and my arguments establish intentions as distinct and irreducible mental states with distinctive roles to play in the production of actions.

Bu tezde, niyetin doğasını araştırılmıştır. Niyet iki rakip görüş üzerinden incelenmiştir. Bu görüşlerle ilgili tartışma sırasıyla Neil Sinhababu ve Michael Bratman'ın bu görüşleri destekleyen argümanlarıyla sınırlanmıştır. Bunlar, (1) niyetleri arzu ve inanç kombinasyonlarına indirgemeyi ve eylemi gerçekleştirmek için arzuların ve inançların yeterli olduğunu iddia eden arzu-inanç görüşü ve (2) niyetleri belirgin roller oynayan ayrık ve indirgenemez zihinsel durumlar olarak gören anti-indirgemeci görüştür. İkinci görüşü destekleyen yeni argümanlar sunulmuştur. Bölüm 1'de, bu tezin bir özeti sunulmuştur. Bölüm 2'de, her iki görüşü ve arzu-inanç görüşünü destekleyen iki ana argüman, yani basitlik argümanını ve yeterlilik argümanı, tanıtılmıştır. Bölüm 3'te, Bratman'ın niyeti arzu ve inançtan ayıran ve niyeti eylemin üretiminde belirgin bir rol oynayan ayrık ve indirgenemez bir zihinsel durum olarak kuran önerdiği üç özellik eleştirel bir şekilde değerlendirilmiştir. Bölüm 4'te, Sinhababu'nun niyete has önerilen üç özelliği arzu-inanç görüşü içinde nasıl yerleştirdiği eleştirel bir şekilde değerlendirilmiştir. Sinhababu'nun, niyetin belirgin bir zihinsel durum olmadığını ve eylemin üretiminde niyet olarak belirgin bir zihinsel duruma ihtiyaç olmadığını iddia ettiği kanıt olarak gördüğü bu özellikler üzerinden yaptığı tartışmalara bakılmıştır. Bratman ve Sinhababu ile hem anlaşma hem de anlaşmazlık noktaları belirlenmiştir. Bu konular ilgili bölümlerde ele alınmıştır ve niyetin indirgenemezliğini destekleyen yeni argümanlar sunulmuştur. Bölüm 5'te, Sinhababu'nun çabalarının başarılı olmadığı görülmüş ve Bratman'ın argümanları ile kendi argümanlarımın niyetleri eylemlerin üretiminde belirgin roller oynayan ayrık ve indirgenemez zihinsel durumlar olduğu sonucuna varılmıştır.