Non-therapeutic circumcision of boys: medical, sociocultural and ethical view

Abstract

There is no medical or ethical consensus over the necessity and the ethical statue of nontherapeutic circumcision of boys. From the medical aspect, there are some potential medical benefits like decreased UTI contracture and Human Immunodeficiency Virus (HIV). transmission rates. However, it is an intervention to the child’s bodily integrity and has some surgical complications like bleeding, pain, postoperative infection and inadequate skin removal. Complication rates are low when the surgery is done according to medical standards. When considering the ethical aspects of circumcision, the most important question to be asked is ‘What is the best interest of the child?’ In order to answer this question, all medical, cultural and psychosocial aspects of the circumcision need to be evaluated. It is an important part of sociocultural life especially in Islamic and Jewish societies. Therefore, it is necessary for the child to be integrated to society and to socialize in that environment. Since it is not a fact whether the medical benefits outweigh the risk or vice versa, the right of the parents to raise a child according to their sociocultural and religious beliefs and the right of the child to be a part of the society should not be eliminated. / Erkek çocuklarında terapötik olmayan sünnet uygulamasının gerekliliği konusunda tıbbi ve etik açıdan bir fikir birliğine varılmış değildir. Tıbbi olarak, idrar yolu enfeksiyon sıklığını ve HIV bulaş ihtimalini azaltması gibi potansiyel faydaları mevcuttur. Öte yandan bu işlem çocuğun vücut bütünlüğünü bozmaktadır ve kanama, ağrı, operasyon sonrası enfeksiyon ve yetersiz miktarda cildin alınması gibi komplikasyonları da mevcuttur. Ancak ameliyat tıbbi standartlara uygun yapılırsa komplikasyon ihtimali düşüktür. Sünnetin etik boyutunu tartışırken sorulması gereken en önemli soru ‘Çocuğa en faydalı olan nedir?’ sorusudur. Bu soruyu cevaplandırabilmek için sünnetin tıbbi, kültürel ve psikolojik boyutlarının tamamı ele alınmalıdır. Çünkü erkek çocuklarının sünneti özellikle Müslüman ve Yahudi toplumlarda sosyo-kültürel hayatın önemli bir parçasıdır. Bu yüzden çocuğun topluma entegre olup o çevrede sosyalleşmesi gerekir. Tıbbi faydalarının zararlarına oranla üstün veya düşük olup olmadığı henüz bilimsel bir gerçek halini almadığı için, ailelerin çocuklarını kendi sosyokültürel ve dini inanışlarına göre yetiştirme hakkı ve çocukların da bulunduğu toplumun sosyal anlamda bir üyesi olması hakkı ellerinden alınmamalıdır.