We investigated the impact of transurethral resection of the prostate (TUR-P) on perioperative outcomes in patients who underwent robot assisted radical prostatectomy (RARP)

Abstract

We investigated the impact of transurethral resection of the prostate (TUR-P) on perioperative outcomes in patients who underwent robot assisted radical prostatectomy (RARP). Material and Methods: A total of 752 cases performed by 3 surgeons between February 2009 and December 2017 were reviewed retrospectively. First 100 cases of each surgeon were not included to exclude the learning curve effect. All patients (n = 452) were divided into two groups according to having a previous TUR-P history as Group 1 = patients with TUR-P history (n = 38), Group 2 = patients without TUR-P history (n = 414). Results: Mean patient age was 68.3± 5.9 versus 63.3±6.8 years p=0.00; mean console time was 144.3±37.1 versus 124.6±24.0 minutes, p=0.02; bladder neck reconstruction was 31.6% versus 16.7%, p=0.02; transurethral catheter removal time was 11.3±5.1 versus 8.6±2.7 days, p=0.00; for groups 1 and 2, respectively. Positive surgical margin rates were 26.3% versus 27.3%, p=0.897; erectile function (IIEF≥17) rates on postoperative 12th-month were 60% versus 67%, p=0.644 for groups 1 and 2, respectively. First 3 months continence rates were 52.6% versus 72%, p=0.035 for groups 1 and group 2, respectively. Postoperative 12. month continence rates were similar for group 1 and 2(94.7% vs 97.3% ; p=0.562). Conclusion: RARP after TUR-P has similar oncological outcomes, longer operative time, worse postoperative early continence acquisition rates and longer urethral catheter removal time. / Öz: Bu çalışmada robot yardımlı radikal prostatektomi (RYRP) yapılan hastalarda geçirilmiş transüretral prostat rezeksiyonu (TUR-P) cerrahisinin perioperatif sonuçlar üzerine etkisi araştırılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Şubat 2009-Aralık 2017 arasında 3 cerrah tarafından gerçekleştirilen toplam 752 vakanın verileri retrospektif olarak incelendi. Her bir cerrahın ilk 100 vakası öğrenme eğrisi nedeniyle çalışma dışı bırakıldı. Tüm hastalar (n=452) RYRP öncesinde TUR-P öyküsü olup olmamasına göre iki gruba ayrıldı. Grup 1=TUR-P öyküsü olanlar (n=38), Grup 2=TUR-P öyküsü olmayanlar, (n=414). Bulgular: Sırasıyla grup 1 ve 2’de ortalama hasta yaşı 68.3± 5.9 ve 63.3±6.8 yıl p=0.00; ortalama konsol süresi 144.3±37.1 ve 124.6±24.0 dakika, p=0.02; mesane boynu rekonstrüksiyon gereksinim oranı %31.6 ve %16.7, p=0.02; ortalama transüretral kateter kalış süresi 11.3±5.1 ve 8.6±2.7 gün, p=0.00 saptanmıştır. Sırasıyla grup 1 ve 2’de, pozitif cerrahi sınır, grup 1’de %26.3, grup 2’de %27.3, p=0.897 ve erektil fonksiyon oranları (IIEF≥17) (postoperatif 12. ay grup 1’de %60, grup 2’de %67, p=0.644) benzer saptanmıştır. Erken dönemde (3. ay) kontinans oranları grup 1 ve grup 2 de sırasıyla %52.6 ve %72 olarak bulunmuştur (p=0.035). 12. ay sonunda kontinans oranları açısından iki grupta %94.7 ve %97.3 olarak birbirine benzer sonuçlar elde edilmiştir (p=0.562). Sonuç: TUR-P sonrası RYRP ameliyatı yapılması, TUR-P geçirmeyen hastalara göre benzer onkolojik sonuçları olan, daha uzun ameliyat süresi olan, postoperatif erken kontinans kazanılması oranları daha az olan ve daha uzun süre idrar sondası takılması gerektiren bir ameliyattır.