Reassessment of treatment-resistant exudative age-related macular degeneration with indocyanine green angiography

Abstract

Objective: To evaluate eyes with exudative age-related macular degeneration (AMD) with indocyanine green angiography (ICGA) prior switching from ranibizumab treatment to aflibercept treatment and investigate the effect of findings on visual and anatomic outcomes. Material and Methods: Fifty-one eyes of 44 patients with exudative AMD diagnosis that are resistant to ranibizumab and switched to aflibercept injections were included in this retrospective study. The primary outcomes were changes in best-corrected visual acuity (BCVA) and central macular thickness (CMT) at 3 months and at the last visit following the switch procedure. Results: Out of 51 eyes, 38 (74%) had polypoidal choroidal vasculopathy (PCV), and 10 (20%) had occult choroidal neovascular membrane (CNV). The mean baseline BCVA of 0.73±0.45 (logMAR) changed to 0.74±0.46 at 3 months and to 0.72±0.43 at the last visit (p=0.77, p=0.55). BCVA was stable in 29 eyes (56.9%), twelve eyes (23.5%) experienced visual improvement while ten eyes (19.6%), all of which were diagnosed with PCV, showed visual loss. of the 10 eyes with occult CNV, the vision improved in 5 eyes and remained stable in 5 eyes at the last visit. The mean CMT was reduced from 390±103 µm to 326±72 µm at 3 months (p< 0.001) and was preserved until the last visit, with similar decreases in the occult CNV and PCV subgroups (p=0.009, p=0.001). Conclusion: ICGA is a beneficial tool to predict visual and anatomical outcomes in the switch procedure for treatment-resistant AMD cases by detecting the underlying lesions. / Amaç: Eksüdatif yaşa bağlı makula dejenerasyonlu (YBMD) gözlerin ranibizumab tedavisinden aflibersept tedavisine geçiş öncesi indosiyanin yeşili anjiyografisi (İSYA) ile değerlendirilmesi ile bulguların görsel ve anatomik sonuçlar üzerindeki etkilerin incelenmesi. Gereç ve Yöntemler: Ranibizumab tedavisine dirençli olup aflibersept enjeksiyonuna değişiklik yapılan eksüdatif YBMD tanılı 44 hastanın 51 gözü bu retrospektif çalışmaya dahil edildi. Birincil sonuçlar değişiklik prosedürü sonrası 3. ay ve son vizitteki en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK) ve santral makula kalınlığı (SMK) değişiklikleri idi. Bulgular: Elli bir gözün 38ʼinde (%74) polipoidal koroidal vaskülopati (PKV), ve 10ʼunda (%20) okült koroidal neovasküler membran (KNV) mevcuttu. Ortalama 0,73±0,45 (logMAR) olan bazal EİDGK 3. ayda 0,74±0,46ʼya, son vizitte 0,72±0,43ʼe değişti (p=0,77, p=0,55). EİDGK 29 gözde sabitken (%56,9), 12 gözde (%23,5) görsel iyileşme görüldü ve tamamı PKV tanılı olan 10 göz (%19,6) görmede azalma gösterdi. Son vizitte, okült KNV bulunan 10 gözün 5ʼinde görme düzelirken 5ʼinde görme düzeyi sabit kaldı. Ortalama SMK 3 ayda 390±103 µmʼden 326±72 µmʼye geriledi (p<0.001). Sonuç: İSYA, tedaviye dirençli YBMD olgularında altta yatan lezyonları göstermesi açısından, değişiklik prosedüründeki görsel ve anatomik sonuçların öngörülmesinde yararlı bir yöntemdir.