Exploring conversational agents' reflective capacities on everyday life occasions

Abstract

Reflection is an essential part of self-knowledge and wellbeing, and it is embedded into our day-to-day activities. However, engaging in reflective thinking often requires guidance and encouragement. Conversation, as supported by psychology and education literature, is a promising strategy to foster reflection. So far, HCI studies have explored systems that deliver one-time questions for journaling or self-tracking or conversations about specific areas such as physical activity tracking or workplace productivity. With increasing availability and abilities, conversational agents (CAs) hold enormous potential to become reflection partners with their users, guiding and encouraging them to reflect on their everyday experiences. To this end, this thesis aims to explore users' needs and derive design implications for CAs for everyday life reflection. I started my research process by exploring the effects of reflection prompts on social media shares via a wizard-of-oz study and a high-fidelity prototype. I moved towards using CAs following my findings from the field studies. Then, I derived two approaches for asking reflective questions via CAs from the psychology literature and users' therapy experiences and developed a scenario and a VR simulation to evaluate these approaches. I then collected user thoughts, preferences, experiences, and concerns regarding interacting with reflective CAs in their daily lives. Lastly, I brought together the implications derived from this process in an LLM-based CA prototype. This thesis contributes to the HCI literature with (i) insights on how to conduct research for CAs for reflection, (ii) design considerations for CAs for reflection, and (iii) an LLM-based conversational agent prototype.

Derinlemesine düşünme, kendini tanımanın ve esenliğin önemli bir parçasıdır ve günlük faaliyetlerimizin içinde var olmaktadır. Ancak, derinlemesine düşünme süreçleri genellikle rehberlik ve teşvik gerektirir. Diyalog, psikoloji ve eğitim literatürü tarafından da gösterildiği üzere, düşünmeyi teşvik etmek için umut verici bir stratejidir. Şimdiye kadar, insan-bilgisayar etkileşimi alanındaki çalışmalar, günlük tutma, kendini izleme için tek seferlik sorular, fiziksel aktivite takibi veya işyeri verimliliği gibi belirli alanlar hakkında diyaloglar sunan sistemleri araştırmıştır. Artan kolay kullanım ve becerileri ile birlikte, konuşma aracıları, günlük deneyimleri üzerinde düşünmeleri için kullanıcılarına rehberlik ederek ve onları teşvik ederek kullanıcılarıyla düşünme ortakları olma konusunda büyük bir potansiyele sahiptir. Bu amaçla, bu tez, kullanıcıların ihtiyaçlarını anlamayı ve günlük yaşam üzerine derinlemesine düşünme için konuşma aracılarının tasarlanmasına yönelik tasarım hususlarını ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Araştırma sürecime, bir Oz büyücüsü çalışması ve yüksek fonksiyonlu bir prototip aracılığıyla derinlemesine düşünmeyi teşvik eden ipuçlarının sosyal medya paylaşımları üzerindeki etkilerini keşfederek başladım. Saha çalışmalarından elde ettiğim bulguları takiben konuşma aracılarını kullanmaya yöneldim. Ardından, psikoloji literatüründen ve kullanıcıların terapi deneyimlerinden konuşma aracıları aracılığıyla derinlemesine düşünmeyi teşvik eden sorular sormak için iki yaklaşım türettim ve bu yaklaşımları uygulamak ve değerlendirmek için bir senaryo ve bir sanal gerçeklik simülasyonu geliştirdim. Daha sonra kullanıcıların günlük yaşamlarında derinlemesine düşünmeyi teşvik eden konuşma aracılarıyla etkileşime ilişkin düşüncelerini, tercihlerini, deneyimlerini ve endişelerini topladım. Son olarak, bu süreçten elde edilen çıkarımları büyük dil modeli tabanlı bir konuşma aracısı prototipinde bir araya getirdim. Bu tezin temel katkıları (i) derinlemesine düşünmeyi teşvik eden konuşma aracıları için nasıl araştırma yapılacağına dair içgörüler, (ii) derinlemesine düşünmeyi teşvik eden konuşma aracıları için tasarım hususları ve (iii) büyük dil modeli tabanlı bir konuşma aracısı prototipidir.