Culture-proven bacterial conjunctivitis in newborns: five-year single-center experience

Abstract

Objective: The data on neonatal conjunctivitis are significantly limited in Türkiye. In this study, we aimed to investigate the epidemiology of neonatal bacterial conjunctivitis and the clinical and laboratory findings of patients in a tertiary neonatal referral hospital in İstanbul, Türkiye. Methods: This retrospective observational study was conducted over a five-year period between January 2015 and January 2020. Newborns 28 days of age who presented to our clinics with clinical features of conjunctivitis and had bacterial growth in the conjunctival culture were included. Results: Thirty-two newborns with culture-proven bacterial conjunctivitis were included. A total of 26 (81.3%) newborns required newborn intensive care unit (NICU) admission. Gram-positive bacteria growth was detected in 47% (n=15) of cases, and gram-negative growth was detected in 53% (n=17) of cases. Escherichia coli (n=12), Staphylococcus epidermidis (n=10) and Staphylococcus aureus (n=3) were the most frequently identified bacteria. The proportions of newborns with need for intravenous (IV) antibiotic treatment, bilateral eye involvement, and normal spontaneous delivery were significantly higher in the gram-negative conjunctivitis group. Conclusion: Our study provides important data regarding bacterial conjunctivitis in newborns in Türkiye, given that data in Türkiye are very limited. The high rates of NICUs admission, presence of clinical sepsis, and IV antibiotic administration show the importance of neonatal conjunctivitis as a clinical finding of systemic neonatal infections. Despite the lack of universal ocular prophylaxis in our high-volume neonatal referral center, the low number of culture-proven conjunctivitis cases challenges the current routine ocular prophylaxis suggestions. / Amaç: Türkiye’de yenidoğan konjonktiviti ile ilgili veriler oldukça sınırlıdır. Bu çalışmada İstanbul’da üçüncü basamak bir yenidoğan refereans merkezindeki neonatal bakteriyel konjonktivit epidemiyolojisini ve hastaların klinik ve laboratuvar bulgularını araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif gözlemsel çalışma, Ocak 2015 ile Ocak 2020 arasındaki beş yıllık dönemde gerçekleştirildi. Kliniğimize konjonktivit semptomları ile başvuran ve konjonktival kültüründe bakteri üremesi olan, 28 günlükten küçük yenidoğanlar çalışmaya dahil edildi. Bulgular: Kültürle kanıtlanmış bakteriyel konjonktiviti olan 32 yenidoğan çalışmaya dahil edildi ve 26’sının (%81,3) yenidoğan yoğun bakım ünitesinde (YYBÜ) takibi yapıldı. Olguların %47’sinde (n=15) gram-pozitif bakteri üremesi, olguların %53’ünde (n=17) gram-negatif üreme saptandı. Escherichia coli (n=12), Staphylococcus epidermidis (n=10) ve Staphylococcus aureus (n=3) en sık tespit edilen bakterilerdi. Gram-negatif konjonktivit grubunda intravenöz (İV) antibiyotik tedavisi gerektiren, iki taraflı göz tutulumu olan ve normal spontan doğum ile doğan yenidoğan oranları anlamlı olarak daha yüksekti. Sonuç: Çalışmamız verilerin oldukça sınırlı olduğu ülkemizde yenidoğanlarda bakteriyel konjonktivit ile ilgili önemli bulgular sunmaktadır. YYBÜ takibi ve İV antibiyotik gerektiren ve sepsis klinik bulguları olan yenidoğanların oranlarının yüksek olması, sistemik yenidoğan enfeksiyonlarının klinik bulgusu olarak yenidoğan konjonktivitinin önemini göstermektedir. Rutin oküler profilaksi uygulanmayan referans merkezimizdeki 5 yıllık süre zarfında kültürle kanıtlanmış konjonktivit olgularının az sayıda olması, mevcut rutin oküler profilaksi önerilerinin tekrar değerlendirilmesi gerektiği konusunda fikir vermektedir.