Management and therapy report

Abstract

Dry eye is one of the most common diseases that ophthalmologists face during clinical practice and is characterized by tear hyperosmolarity and ocular surface inflammation. Treatment strategies vary between clinicians and artificial tears are the most commonly used agents, in addition, biologic agents, topical antiinflammatory agents, secretagogues and surgical approches are available. DEWS II report aims to improve homeostasis, break the vicious circle and protect ocular surface comfort. Therefore, stepwise treatment algorithm was recommended in the report based on evoporative/aqueous deficiency dry eye differential diagnosis. Step by step treatment should be planned following detailed history of patient, risk analyses and diagnostic tests. At first step, information about the disease, lifestyle changes and artificial tears, at second step topical antiinflammatory drugs, at third step biological agents and oral sekretagogue and at last step surgical approches are highlighted. It is recommended to skip to upper step if the symptoms and findings of patients do not relieve / Multifaktöryel etyolojiye sahip, gözyaşı hiperosmolaritesi ve oküler yüzey inflamasyonu ile karakterize kuru göz hastalığı, oftalmoloji pratiğinde en sık karşılaşılan hastalık gruplarından biridir. Tedavi yaklaşımı klinisyenler arasında ciddi farklılıklar göstermektedir ve suni gözyaşı preparatları en sık tercih edilen ajanlar olsa da, biyolojik ajanlar, topikal antiinflamatuvar ajanlar, sekretogoglar ve cerrahi tedavi seçenekleri gibi pek çok tedavi ajanı söz konusudur. DEWS II raporunun hedefi; oküler yüzeyde homeostasisi yeniden sağlamak, inflamasyon kısır döngüsünü kırmak ve oküler yüzey konforunun uzun süre korunabilmesidir. Bu amaçla basamaklı tedavi algoritması önerilmiştir ve bunun temelinde evoporatif ve/veya aköz yetmezlik kuru göz ayırıcı tanısı yapılması gerekmektedir. Hasta anamnezi, risk analizi ve tanı testleri derinleştirildikten sonra uygun basamakla tedaviye başlanmalıdır. Birinci basamakta, hastanın bilgilendirilmesi ve yaşam tarzı değişiklikleri, suni gözyaşı desteği, ikinci basamakta topikal antiinflamatuvar tedavi, üçüncü basamakta biyolojik ajanlar ve oral sekretogoglar ve son aşamada ise cerrahi müdahaleler öne çıkmaktadır. Hasta semptom ve bulgularında yeterli iyileşme sağlanamaması durumunda bir üst basamakta yer alan tedavi seçeneklerine geçilmesi önerilmektedir.