The effect of tenosynovectomy on patient ID outcome in carpal tunnel syndrome surgery

Abstract

Objective: Carpal tunnel syndrome (CTS) is estimated to be the most frequently seenmononeuropathy, needing surgical intervention. Its prevalence is known to range between 1,and 3 percent. The components contained in this tunnel are the median nerve, four deepdigital flexor tendons, as well as four superficial flexors and the tendon of flexor pollicislongus. Between the tendons and bursae an anatomical structure is present calledsubsynovial connective tissue (SSCT). SSCT absorbs and transmits stress between tendonsand the median nerve and it functions as a scaffold for vascular elements. To find out the roleof compression or pathologic proliferation of SSCT in the pathogenesis of CTS, we aimed toconduct a study about the surgical technique of this pathology and compared the long- termresults of patients operated with or without SSCT excision in our neurosurgery clinic.Method: Between 2003 and 2019 we operated 1279 patients at our neurosurgery clinic.Among them 250 patients who had SSCT excision (syn+) were chosen and they werecompared with other 250 patients operated without SSCT excision (Syn-).Results: All patients were evaluated preoperatively and 12 months postoperatively based onthe results of Boston Carpal Tunnel Syndrome Questionnaire. When pre-, and post-operativeresults were compared, we didn’t observe a statistically significant intergroup difference.Conclusion: Although our primary goal in patients in whom we performed excision oftenosynovium is to relieve the median nerve by increasing decompression, we observed thatthere was no difference between the two groups in this large-scale study. We think that onlyliberation of the transverse carpal ligament during surgery will be sufficient. / Amaç: Karpal Tünel Sendromunun (KTS) en sık görülen ve cerrahi müdahale gerektiren mononöropati olduğu tahmin edilmektedir. Genel prevalansının % 1-3 olduğu bilinmektedir. Bu tünelin bileşenleri şunlardır: median sinir, dört derin fallanx fleksör tendonu, ayrıca dört yüzeysel fleksör ve fleksör pollicis longus tendonu. Tendonlar ve bursa arasında bir yapı mevcuttur. Subsinovyal bağ dokusu (SSBD) olarak adlandırılır. SSCT, tendonlar ve medyan sinir arasındaki stresi emer ve iletir ve vasküler elemanlar için bir iskele görevi görür. KTS patogenezinde SSCT’nin kompresyonunun veya patolojik proliferasyonunun rolünü bulmak için bu patolojinin cerrahi tekniği ile ilgili bir çalışma yapmayı amaçladık ve nöroşirürji kliniğimizde SSBD eksizyonu olan veya olmayan hastaların uzun dönem sonuçlarını karşılaştırdık. Yöntem: 2003 ile 2019 yılları arasında nöroşirürji kliniğimizde 1,279 hastayı ameliyat ettik. Tüm hastalar aynı kıdemli beyin cerrahı tarafından ameliyat edildi. Bu hastalardan sinovektomi (syn+) olan 250 hasta seçildi ve bunlar sinovektomi (syn-) yapılmadan ameliyat edilen diğer 250 hasta ile karşılaştırıldı. Bulgular: Tüm hastalar ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası 12. ayda Boston Karpal Tünel Sendromu Anketi sonuçlarına göre değerlendirildi. Preoperatif ve postoperatif sonuçlar karşılaştırıldığında istatiksel olarak anlamlı bir farklılık belirlenemedi. Sonuç: Tenosinovyum eksizyonu yaptığımız hastalardaki öncelikli amacımız dekompresyonu arttırarak median siniri rahatlatmak olsa da yaptığımız bu geniş ölçekli çalışmada her iki grup arasında fark olmadığını gözlemledik. Cerrahi sırasında yalnızca transvers karpal ligamanın serbetleştirilmesinin yeterli olacağını düşünmekteyiz.