Cross-cultural and artistic dialogues in the seventeenth century Constantinople/İstanbul: The Iconography of Madonna della Misericordia and the Galata Icon

Abstract

From its foundation to today, Constantinople/Istanbul has always been the threshold of cross-cultural interactions between the East and West. This thesis examines these interactions from the perspective of a Marian icon in the city, bearing the inscription of SS.V. Odighitria, kept in the church of Saints Peter and Paul in Galata/Pera, known but insufficiently studied. This composite icon is made of two components: a 13-14th century, now highly deteriorated, wooden panel that arrived at Constantinople/Istanbul by Caffan Dominican friars who translocated to the Ottoman capital in 1475, and a very elaborative silver revetment applied to the artwork at the end of the 17th century (1698-1699). As an object whose spatial and historical contexts were altered, this icon embodies cross-cultural interactions - between Byzantium and the Latin West and later between the Ottoman Empire and Western Europe. Along with its hybrid medium and polymorphic historical narrative, the iconographical formula on its metal revetment, Madonna della Misericordia, which underlines the Virgin Mary's merciful nature by displaying devoted Christians gathered under her miraculous mantle, further addresses interactions in question as an iconography that developed in the synthesis of particular Eastern and Western features. By utilizing this icon as a case study, this thesis demonstrates the catalyst role of the Virgin Mary in the long-standing cross-cultural interactions between both spheres. Furthermore, this thesis emphasizes how this Marian icon has historically been misinterpreted and offers an entirely novel perspective by designating it as the Galata icon and addressing cultural perspectives that have been effective in its representation. Moreover, it demonstrates how the Galata icon enriched the iconography of the Madonna Misericordia with references to 17th-century society. By analyzing it from the perspective of enduring cross-cultural interactions, this thesis elaborates on the Galata icon as a unique visual and cultural testimony of the multicultural identity of Constantinople/IstanbulBu tez, tarih boyunca çok kültürlü bir kimliğe sahip olan Konstantinopolis/İstanbul'un Doğu ve Batı arasındaki kültürel etkileşimlerine bir tanık olarak Galata(/Pera)'daki San Piyer Kilisesi'nde bulunan ve SS.V. Odighitria olarak bilinen Meryem Ana ikonasına odaklanmaktadır. Varlığı bilinmesine karşın bu zamana dek detaylı bir incelemeye tabi tutulmamış olan bu hibrit ikona mekânsal ve tarihsel bağlamı değişmiş bir nesne olarak Bizans - Latin Batı - Osmanlı Devleti - Batı Avrupa arasındaki etkileşimlerin somutlaştığı bir görsel tanık konumundadır. Söz konusu hibrit ikona iki temel unsurdan oluşmaktadır: 13-14. yüzyıllara tarihlenen, 1475'de şehre gelen Kefeli Dominik rahiplerinin yanlarında getirdiği, bugün oldukça yıpranmış ahşap panel ve esere 17. yüzyılın son yıllarında (1698-99) uygulanan oldukça detaylı gümüş kaplama panel. Bu gümüş kaplama üzerine işlenmiş olan Madonna della Misericordia betimlemesi, Bakire Meryem'in mucizevi örtüsü altında bir araya gelmiş Hıristiyanları göstererek onun merhametli doğasını vurgulamaktadır. Bu betimleme Doğu'ya ve Batı'ya özgü özelliklerin sentezi sonucunda oluşmuş bir ikonografi ortaya koyarak farklı tarihsel ve kültürel katmanlar arasındaki etkileşimlerle ilgili yeni sorulara zemin hazırlamaktadır. Bu ikonayı bir vaka incelemesi olarak ele alan bu tez, Bakire Meryem'in iki kutup arasında tarih boyunca süregelen kültürel etkileşimlerdeki katalizör rolünü ortaya koymaktadır. Bu çalışma ayrıca Meryem ikonasının yanlış yorumlanageldiğini ortaya koyarak onu "Galata İkonası" olarak tanımlamakta ve onun temsilini belirleyen kültürel perspektiflere değinerek konuya bütünüyle yeni bir yorum getirmektedir. Bu yaklaşımların sonucu olarak bu tez Galata İkonu'nun Madonna della Misericordia ikonografisini 17. yüzyılın kültürel yapısını temel alarak nasıl zenginleştirdiğini ortaya koyarken, bu ikonanın Konstantinopolis/İstanbul'un Hristiyan kimliğinin bir sembolü ve şehrin kompozit, multikültürel yapısına bir atıf olduğunu öne sürmektedir.