Provisions regarding the substantial and formal validity of the arbitration agreement within the New York convention and the application in Turkish law

Abstract

Voluntary arbitration is a dispute resolution method based on parties’ consent. In order to submit a dispute to voluntary arbitration, parties shall have a formally and substantially valid arbitration agreement. The New York Convention does not only include rules for the recognition and enforcement of foreign arbitral awards but also rules for the recognition and enforcement of arbitration agreements (Art. II). Art. II, adopting an arbitration-friendly approach, regulates expressly some subjects regarding the validity and effects of the arbitration agreement, and leaves the determination of some issues to national laws. For the second group, it appears that national laws adopted different solutions. However, considering its date of drafting, the main purpose of the New York Convention is to achieve the development and generalization of international arbitration. With this purpose, Art. II of the New York Convention established a realistic and effective structure for the recognition and enforcement of the arbitration agreement. The objective of this article is to analyze the rules of the New York Convention regarding the validity and effects of the arbitration agreement and to present the approach in Turkish law. / İhtiyari tahkim taraf iradesine dayanan bir uyuşmazlık çözüm yöntemidir. Bir uyuşmazlığın ihtiyari tahkime götürebilmesi için, taraflar arasında maddi ve şekli anlamda geçerli bir tahkim anlaşması bulunmalıdır. New York Sözleşmesi, yabancı hakem kararlarının tanınması ve tenfizinin yanı sıra, madde II’de tahkim anlaşmalarının tanınması ve icrası açısından da düzenlemeler getirmektedir. Madde II, tahkim dostu bir yaklaşımdan hareketle, tahkim anlaşmasının geçerliliği ve etkileri açısından bazı konuları açıkça düzenlemekte, bazı konuların çözümünü ise millî hukuklara bırakmaktadır. İkinci grupta yer alan konular açısından millî hukuklarda farklı uygulamaların benimsendiği görülmektedir. Ancak, New York Sözleşmesi’nin temel amacı, kaleme alındığı tarih itibariyle, milletlerarası tahkimin gelişmesi ve yaygınlaşmasıdır. Bu amaç doğrultusunda, New York Sözleşmesi madde II, tahkim anlaşmasının tanınması ve icrası açısından gerçekçi ve etkili bir yapı oluşturmuştur. Çalışmamızın amacı, tahkim anlaşmasının geçerliliği ve etkileri açısından New York Sözleşmesi’nde yer alan esasların incelenmesi ve Türk hukukundaki yaklaşımın ortaya konulmasıdır.