Determination of child abuse potential and related factors of mothers with children with down syndrome: a descriptive study

Abstract

Objective: Even though children with disabilities are exposed to abuse more than their peers, limited number of studies include the issue of children with disabilities. The purpose of this study was to identify abuse potential of mothers with Down syndrome children. Material and Methods: This study was conducted in a special education and rehabilitation centers for children with disabilities in İstanbul by using a cross-sectional design. In the process of data collection, two different types of forms were utilized: Participant Data Collection Form and Abuse Awareness Scale for Parents. The evaluation of data was handled through independent samples t-test, Mann-Whitney U test, Kruskal-Wallis H test, Bonferoni-corrected Mann-Whitney U test and multiple regression analysis. Results: It was identified that the difference between education of mothers, number of children, type of the family, occupation, perceived socio-economic status, perceived social support level, considering to be abused in childhood of mothers and the mean score of Abuse Awareness Scale for Parents were statistically significant. Conclusion: The abuse potential of mothers of children with Down syndrome was found out as medium level. It was determined that 53.7% of the abuse potential of the mothers were explained by four independent variables (family type, working status, perceived social support level and considering to be abused in childhood). In order to reduce the levels of abuse and increase the awareness of mothers, it is recommended that nurses, who are trained on child abuse and neglect, first provide training to mothers with extended or fragmented family type, the unemployed, and low perceived social support. / Amaç: Engelli çocuklar, akranlarına göre istismarla daha fazla karşılaşmasına karşın sınırlı sayıda çalışma engelli çocukları kapsamaktadır. Bu çalışmanın amacı, Down sendromlu çocuğu olan annelerin istismar potansiyeli riskini belirlemektir. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma, kesitsel bir tasarım kullanılarak İstanbul’da engelli çocuklar için özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde gerçekleştirildi. Veri toplama sürecinde 2 farklı form kullanılmıştır: Katılımcı Veri Toplama Formu ve Ebeveynler için Kötüye Kullanım Farkındalık Ölçeği. Verilerin değerlendirilmesi, bağımsız örneklem t-testi, Mann-Whitney U testi, Kruskal-Wallis H testi, Bonferoni düzeltmeli Mann-Whitney U testi ve çoklu regresyon analiziyle gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Annelerin eğitim düzeyi, çocuk sayısı, aile tipi, mesleği, algılanan sosyoekonomik durumu, algılanan sosyal destek düzeyi ve çocukluğunda istismara uğradığını düşünme durumu ile Ebeveynler için Kötüye Kullanım Farkındalık Ölçeği puan ortalaması arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Down sendromlu çocuğu olan annelerin istismar potansiyellerinin orta düzey olduğu belirlenmiştir. Annelerin istismar potansiyellerinin %53,7’si 4 bağımsız değişken (aile tipi, çalışma durumu, algılanan sosyal destek düzeyi ve annelerin çocukluğunda istismar edildiğini düşünme durumu) tarafından açıklandığı saptanmıştır. İstismar düzeylerini düşürmek ve annelerin farkındalığını artırmak için çocuk istismarı ve ihmali konusunda eğitim alan hemşirelerin, öncelikle geniş veya parçalanmış aile tipindeki, çalışmayan ve algılanan sosyal desteği düşük annelere eğitim vermesi önerilir.