Willful representation in Turkish private international law

Abstract

The concept of representation is particularly called upon in international business transactions and its legal aspects change considerably regarding the applicable national law. This considerable variety in legal provisions concerning representation has certainly affected provisions on conflict of laws for willful representation. Turkish law, which follows the principle of abstraction in this matter, has, for the first time, provided, in the Private International Law and International Procedure Law Act of 2007, a specific conflict of laws rule for representation. This conflict of laws rule provides for the applicable law to be one other than the one applicable to a transaction concluded by representation, to articles of association or to proxy. Scholarly literature should analyze some aspects of law applicable to representation (delimitation problem) such as which cause of action should fall within the scope of applicable law to representation and which to the law applicable to transactions concluded by representation or which to the applicable law to articles of association; whether or not choice of law is admitted for willful representation; whether or not the law applicable to the form of representation, as lex causae, should be the law applicable to representation or the law applicable to articles of association; whether capacity to conclude the transaction should be taken into consideration from the point of view of the representative or of the represented; whether or not for some types of representation applicable law should be special. The purpose of this article is to examine this new conflict of laws rule, which has not yet been made the subject of scholarly research, and to explore possible legal problems to which it may lead and give solutions for this latter issue. / Öz: Özellikle milletlerarası ticaretin konusu içerisinde yer alan hukuki işlemlerin kurulması için başvurulan temsil kurumu, uygulanacak hukuka göre farklılık göstermektedir. Maddi hukuklardaki bu farklılıklar, inceleme konumuz olan iradi temsilin kanunlar ihtilafı hukuku bakımından düzenlenmesini de etkilemiştir. Soyutluk prensibinin kabul edildiği Türk hukukunda, ilk kez 2007 tarihli Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun (MÖHUK)’da, temsil konusunda bir bağlama kuralı getirilmiş olup temel sözleşmeden, esas sözleşmeden ve temsil yetkisinden bağımsız bir temsil statüsü oluşturulmuştur. MÖHUK m. 30’da, temel sözleşme statüsüne tâbi tutulan temsil yetkisi ile temsil statüsü arasında bir ayırım yapılmıştır. Ancak doktrinde temsile ilişkin hangi konuların (sınırlandırma sorunu) temel sözleşme statüsüne, hangilerinin temsil statüsüne, hangilerinin esas sözleşme statüsüne tâbi tutulması gerektiği; yabancı unsur içeren iradi temsil bakımından hukuk seçiminin mümkün olup olmadığı; temsil yetkisinin şekli bakımından işlem hukuku (lex causae) olarak, temsil statüsünün mü yoksa esas sözleşme statüsünün mü dikkate alınacağı; işlem ehliyetinin temsil olunan bakımından mı yoksa temsilci bakımından mı tartışılacağı; bazı temsil çeşitlerinde temsil yetkisinin özel bir statüye tâbi tutulması gerekip gerekmediği tartışmalıdır. Bu çalışmanın amacı, Türk hukukunda bugüne kadar hiçbir akademik çalışma yapılmamış olan bu yeni düzenlemenin açıklığa kavuşturulması, ortaya çıkabilecek olan hukuki sorunlara işaret edilmesi ve çözüm önerilerinde bulunulmasıdır.