Sociodemographic and clinical characteristics of sexually abused children and adolescents cases living in Turkey's Eastern Anatolia Region

Abstract

Objective: The aim of this study was to investigate the sociodemographic features of sexually abused children and adolescents who were sent for forensic evaluation, besides that psychopathologies developing after the abuse. Materials and Methods: Ninety child and adolescents who were admitted to Van judicial branch of forensic medicine units for forensic evaluation due to sexual abuse have been enrolled to the study between 01.01.2010 and 30.06.2015 retrospectively. General physical examination was carried out by forensic experts. The clinical interviews were conducted by two expert psychiatrists. Results: Our study consists of 60 (66,7%) girls and 30 (33,3%) boys aged between 4 and 18 years (11,9±4,02) old. The most frequently reported sexual abuse type was vaginal penetration in girls (48,3%) and anal penetration in boys (90%). It was found that 12,2 % (n=11) of victims were exposed to sexual abuse longer than a year, 31,1% (n=28) of victims were exposed more than one sexual abuse and 5,6% (n=5) of victims were abused by more than one abuser. Concerning the abusers; 64,4% (n=58) were familiar and 21,1% (n=19) were among family members. 28,9% (n=26) of the child and adolescents were diagnosed with Posttraumatic Stress Disorder, 8,9% (n=8) Major Depressive Disorder and 5,6% (n=5) Acute Stress Disorder. Conclusion: It has been found that female gender and primary education level are high risk factors in children for exposure to sexual abuse and psychopathologies particularly Posttraumatic Stress Disorder increase in sexual abuse victims. It is observed that children generally suffer sexual abuse in the hands of people they closely know and trust. / Amaç: Çalışmamızda cinsel istismar mağduru çocuk ve ergenlerin sosyodemografik özellikleri, istismar sonrası gelişen ruhsal tanıları, istismar süresi, istismar sıklığı, cinsel istismar ve istismarcı ile ilişkili özellikleri incelemesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Van adliyesi adli tıp şubesinde 01.01.2010 ile 30.06.2015 tarihleri arasında bilirkişi adli heyet raporu düzenlenmesi amacıyla yönlendirilen adli olguların (n=90) bilgileri geriye dönük olarak incelenmiştir. Genel fizik muayenesi adli tıp uzmanları tarafından yapıldı. Hasta ve ebeveynleri ile psikiyatrik görüşme çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları uzmanı ve yetişkin psikiyatri uzmanı tarafından yapılmıştır. Bulgular: Çalışmamız 4 ile 18 yaş aralığında (11,9±4,02) değişen 60 (%66,7) kız ve 30 (%33,3) erkek olmak üzere toplam 90 çocuk ve ergen mağdurlardan oluşmaktadır. En sık bildirilen cinsel istismar tipi kızlarda %48,3 ile vajinal penetrasyon, erkeklerde %90 ile anal penetrasyon olduğu belirlendi. Olguların %31,1’i (n=28) birden fazla cinsel istismara maruz kaldığını, %5,6’si (n=5) birden fazla istismarcının olduğu ve 12,2’sinin (n=11) de bir yıldan daha uzun süre cinsel istismara maruz kaldığı bulunmuştur. Olguların %64,4’inde (n=58) istismarcının tanıdık biri ve %21,1’ünde (n=19) aileden biri olduğu tespit edilmiştir. Çocuk ve ergenlerin %28,9’ında (n=26) travma sonrası stres bozukluğu (TSSB), %5,6’sında (n=5) akut stres bozukluğu (ASB), %8,9’inde (n=8) major depresif bozukluk (MDB) tespit edilmiştir. Sonuç: Cinsel istismar mağdurlarında başta TSSB olmak üzere psikopatoloji gelişme riskinin artığını göstermektedir. Kız cinsiyet ve ilköğretim çağında olmanın cinsel istismara maruz kalma açısından yüksek risk taşıdığı bulunmuştur. Çocuklar genellikle yakından tanıdığı ve güvendiği kişiler tarafından cinsel istismara uğradığı görülmektedir.