Impact of autoimmune demyelinating brain disease sera on pericyte survival

Abstract

Introduction: multiple sclerosis (MS) is an autoimmune disease of the central nervous system (CNS) characterized by demyelination and brain pericyte dysfunction might be involved in MS pathogenesis Our aim was to evaluate whether the factors in serum affect pericyte survival. Method: C57BL/6 female mice were immunized with myelin oligodendrocyte glycoprotein (MOG) to induce experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE). To confirm the animal model, the sera level of anti-MOG antibody in mice and platelet-derived growth factor-BB (PDGF-BB) in patients was measured by ELISA. Human brain vascular pericytes (HBVP) cell lines were incubated with sera of EAE mice and primer progressive MS (PPMS), seconder progressive MS (SPMS) and relapsing-remitting MS (RRMS) patients. The viability of HBVP is measured with Annexin V-FITC/propidium iodide staining with flow cytometry. Results: annexin V-FITC/propidium iodide staining with flow cytometry showed increased ratios of early apoptosis and decreased survival following incubation with sera of EAE and progressive MS. Levels of platelet-derived growth factor-BB were identical in serum and cerebrospinal fluids of patients with different forms of MS. Conclusion: our results suggest that serum factors might contribute to progressive MS pathogenesis via pericyte dysfunction. / Amaç: multipl skleroz (MS) merkezi sinir sisteminin (MSS) otoimmün demiyelinizan hastalığıdır. Son yıllardaki bulgular beyin perisit disfonksiyonunun MS patogenezinde yol oynayabileceğini göstermiştir. Bu çalışmada amacımız MS’nin perisit sağkalımına etkilerini ortaya koymaktır. Yöntem: MS hayvan modeli olan deneysel otoimmün ensefalomiyelit (DOE) modelini oluşturmak için, 8–10 haftalık C57BL/6 dişi fareler miyelin oligodendrosit glikoprotein (MOG) ile immünize edildi. Deneysel hayvan modelinin başarılı bir şekilde oluştuğunu doğrulamak için fareler klinik olarak gözlemlendi ve kanları alınarak serumlarında anti-MOG antikoru taraması yapıldı. Hücre kültürü ortamında, insan beyin damarsal perisit (İBDP) ile DOE fare ve insan MS hastası serumları (yineleyici MS, sekonder progresif MS ve primer progresif MS hastaları dâhil edilmiştir.) Yirmi dört saat inkübe edildi. Perisitlerin hücresel canlılık durumu Annexin V-FITC/ propidiyum iyodid (PI) ile akım sitometrisinde değerlendirildi. Ayrıca MS hastaları serumunda perisitlerin fonksiyonu için önemli olan trombosit kaynaklı büyüme faktörü düzeyi ELISA yöntemi ile ölçüldü. Bulgular: DOE ve progresif tip MS serumları ile inkübe olan perisitlerin diğer gruplara göre anlamlı derecede yüksek oranlarda erken apoptoza girdiği ve buna bağlı olarak canlılık yüzdelerinin düştüğü görülmüştür. Farklı MS tiplerine sahip hasta ve sağlıklı kontrollerin serum ve beyin omurilik sıvılarındaki trombosit-kaynaklı büyüme faktörü seviyeleri açısından anlamlı bir fark bulunmadı. Sonuç: elde ettiğimiz bulgular progresif tip MS hastalarının serumlarındaki birtakım faktörlerin perisit disfonksiyonuna sebep olarak MS patogenezine katkı yaptığını düşündürmektedir.