A novel coenzyme-Q approach for the prevention of postsurgical adhesion

Abstract

Objective: Postoperative intraperitoneal adhesions are an unsolved and important problem in abdominal surgery. In the present study, the probable preventive role of coenzyme-Q in the development of peritoneal adhesions was investigated. Material and Methods: Sixteen Wistar Hannover male rats weighing 300-350 g were randomly separated into two groups of 8 rats each. The cecum was abraded with a sterile gauze until sub-serosal hemorrhage developed. A patch of peritoneum located opposite to the cecal abrasion was completely dissected. No treatment was given to Group 1. Group 2 received 30 mg/kg coenzyme-Q, which was injected 2 mL intraperitoneally. All the rats were sacrificed on the postoperative 21st day, and after adhesions were scored macroscopically, tissue specimens of the peritoneum and bowel were subjected to histopathological investigation. Tissue and blood specimens were also taken for biochemical analysis to investigate antioxidant efficiency. Results: Adhesion scores were significantly different between the control group and the coenzyme-Q group (p= 0.001). According to the tissue levels of GSH-Px, MDA, and SOD levels, there was no significant difference between the study groups (p= 0.074, p= 0.208, p= 0.526). According to the plasma GSH-Px and SOD levels, there was significant difference between the groups (p= 0.002, p= 0.001), but the difference was not significant at MDA levels (p= 0.793). The differences between the pathological scores of the control and coenzyme-Q (p= 0.028 for fibrosis; p= 0.025 for inflammation) groups were statistically significant. Conclusion: This study confirms that coenzyme-Q is the potential application in the prevention of early postoperative adhesions. / Giriş ve Amaç: postoperatif intraperitoneal adezyonlar abdominal cerrahide çözülmemiş önemli bir problemdir. Bu çalışmada, koenzim-Q’nun peritoneal yapışıklık gelişimi üzerindeki muhtemel önleyici etkileri araştırılmıştır. Gereç ve yöntem: 300-350 g ağırlığında 16 Wistar Hannover erkek sıçan rastgele olarak her biri sekiz sıçandan oluşan iki gruba ayrıldı. Çekum, subserosal kanama gelişene kadar steril bir gazlı bezle aşındırıldı. Çekal aşınmanın karşısındaki bir periton tabakası tamamen disseke edildi. Grup 1 tedavi almadı. Grup 2 30 mg/kg koenzim-Q, 2 mL intraperitoneal olarak enjekte edildi. Tüm sıçanlar postoperatif 21. günde ötenazi edilerek adezyonlar makroskobik olarak skorlandıktan sonra, periton ve bağırsak doku örnekleri histopatolojik incelemeye tabi tutuldu. Antioksidan etkinliği araştırmak için doku ve kan örnekleri biyokimyasal analiz için alındı. Bulgular: Adezyon skorları kontrol grubu ile koenzim-Q grubu arasında anlamlı farklılık gösterdi (p= 0,001). GSH-Px, MDA ve SOD düzeylerinin doku düzeylerine göre, çalışma grupları arasında anlamlı fark yoktu (p= 0,074, p= 0,208, p= 0,526). Plazma GSH-Px ve SOD düzeylerine göre gruplar arasında anlamlı farklılıklar gözlendi (p= 0,002, p= 0,001), fakat MDA düzeylerinde fark anlamlı düzeyde saptanmadı (p= 0,793). Kontrol ve koenzim-Q patolojik skorları arasındaki fark (fibrozis için p= 0,028; inflamasyon için p= 0,025) istatistiksel olarak anlamlıydı. Sonuç: bu çalışma koenzim-Q’nun erken postoperatif adezyonların önlenmesinde potansiyel uygulama olduğunu doğrulamaktadır.