Social dynamics of Gezi protests

Abstract

This article empirically investigates the class composition and social and politicalcharacteristics of the 2013 Gezi protestors and their supporters by using three different survey data and a newspaper-based protest event dataset. After presenting a portrayal of the larger economic and political context within which the Geziprotests took place and then exploring the existing arguments in the literature onGezi protests, the article presents the following argument based on an analysis ofavailable empirical evidence: Contrary to the widespread assumption in the existing scholarship and in the public opinion, Gezi protests was neither a new middleclass nor a working class uprising. Gezi cannot even be considered as a class uprising. All classes joined the Gezi protests in proportion to their presence in the society. What differentiates Gezi protesters and their supporters from the rest of thesociety is not their class background but their political orientations and choices. In this sense, more than anything else Gezi protests needs to be regarded as a politically motivated and mobilized popular unrest. / Bu makale, 2013 Gezi eylemlerine katılan eylemcilerin ve destekçilerinin toplumsal sınıf ve siyasi özelliklerini, üç farklı anketin verisini ve gazete arşivlerinden yararlanılarak oluşturulan bir toplumsal eylem veri setini kullanarak, ampirik bir şekilde incelemektedir. Makale, Gezi eylemlerinin ortaya çıktığı tarihsel, toplumsal ve siyasi bağlamı ve Gezi eylemleri hakkında var olan literatürün bir haritasını çizdikten sonra, somut veriler ışığında aşağıdaki argümanı sunmaktadır: Var olan akademik literatürün ve kamuoyundaki yaygın popüler algının aksine, Gezi eylemleri bir “yeni orta sınıf” yahut “işçi sınıfı” isyanı değildir, hatta sınıf temelli bir isyan değildir. Toplumdaki bütün sınıflar, kendi varlıkları nispetinde Gezi eylemlerine katılmışlardır. Gezi eylemcilerini ve Gezi eylemlerini dışarıdan destekleyenleri toplumun diğer kesimlerinden ayıran şey onların sınıfsal arka planı değil, siyasi yönelimleri ve tercihleridir. Bu anlamda, Gezi eylemlerinin her şeyden önce siyasi saiklerle mobilize olmuş bir “halk isyanı” olduğu söylenmelidir.